Er bestaan oude verhalen waarin verhaald wordt dat alle dieren en planten in korte tijd op de wereld zijn gezet. Maar er zijn ook verhalen waarin de aarde vele honderdduizenden jaren leeg en kaal is geweest voordat de planten de aarde kleuren en de dieren en de mensen de aardbodem bevolken. Er is ook een heel ander sprookje waarin de levende wezens een voor een naakt op de wereld verschijnen. Luister:
Op een rustige dag, vele duizenden jaren voor vandaag, verschijnen een voor een de dieren op wereld.
Naakt.
Een vorm hebben ze wel, maar verder niets. Geen kleuren, geen oren, veren of haren.
Het eerste wat die eerste naakte dieren zien als zij de eerste stappen op de aarde zetten, zijn grote bergen oren, monden, haren, veren en kleuren. Daaruit mogen ze kiezen.
De allereerste dieren boffen omdat er volop keuze is. De wielewaal kiest het mooiste geel en een bijpassende stoere snavel, de zeehond een dikke vette huid en grote ogen en de knobbelzwaan een lange hals en een oranjerode snavel.
Halverwege de dag verschijnt er een kleine vogel. Hij kijkt zijn ogen uit als hij al het gegraai voor zich ziet. Alle dieren duwen elkaar hebberig opzij om de mooiste dingen te grijpen.
Het liefst wil hij rechts om keer maken, want de inhaligheid vervult hem met afschuw.
Wat moet hij doen? Een weg terug is er niet. Hij overziet wat hij niet wil zien en gaat naar een berg waar bijna niemand belangstelling voor heeft. De berg met korte bruine veren voor zijn rug en staart en een berg met licht bruine veren voor buik en keel. Bij zijn bruine verenpak kiest hij bijpassende bruinige pootjes en een slanke spitse snavel, ook bruin.
De nachtegaal is het eerste dier dat niet het mooiste, meest opvallende of beste begeert. Het uiterlijk van het vogeltje weerspiegelt de ingetogen binnenkant. Het pronkt niet boven in een boom, nee, het zit rustig midden in een struik en vestigt geen aandacht op zichzelf.
De nachtegaal is het allereerste bescheiden dier op deze wereld.
De kunstenares die alle dieren op de wereld tovert is diep geraakt door dat nederige vogeltje. Zij neemt het onopvallende beestje in de hand en dankt hem voor zijn opvallende gedrag. Ze streelt hem over de rug en waar ze hem aanraakt ontstaat een warme rode gloed. Als waardering krijgt het iets buitengewoons, een bijzonder cadeau. Een geschenk, zo speciaal dat duizenden jaren later iedereen dit vogeltje kent ondanks zijn bescheiden uiterlijk en levenswijze.
Welk cadeau het kreeg? Een lied.
Een lied zo wonderschoon van klank en variatie, dat de mensen speciaal naar het struweel gaan om te luisteren. Een lied zo sprankelend dat het componisten bezielt. Een gezang zo verscheiden dat het dichters tot prachtige woorden inspireert.
Laat je hart verwarmen door zijn lied, laat je bezielen door zijn klanken, ontspan je bij zijn rustgevende gezang.
Waarom deze vogel vernoemd is naar de NACHT, kan je lezen in een ander sprookje op deze site: ‘Waarom de nachtegaal ’s nachts zingt’, nr 007
De nachtegaal leidt een verscholen leven, je hoort hem wel zingen, maar omdat hij het liefst in dicht struikgewas vertoeft en goede schutkleuren heeft, is het lastig om hem te bekijken. Je hoort hem dus vooral. Hij zingt overdag ook volop, maar is dan deel van het grote vogelzangkoor. In de avond en nacht zingt hij meestal alleen en het is dan heerlijk om liggend in het zand naar de stilte van de avond/nacht en de nachtegaal te luisteren. Iedere nachtegalenpaartje heeft een eigen territorium dat het goed verdedigt.
Nederland en Zuid Engeland vormen de noordelijke grens van de ‘onze’ gewone nachtegaal, (de Luscinia megarhynchos). Half april komen de eerste nachtegalen terug van hun overwinteringsgebied in West-Afrika. Jaarlijks keren de volwassen vogels terug naar hun vaste territorium. Het mannetje zingt maar een paar weken, tot de jongen uit het ei kruipen en hij het te druk heeft om te zingen.
Op zich kunnen nachtegalen in het hele land voorkomen, als er maar vochtig dicht struikgewas is, zoals bramen. Maar de meesten hoor je zingen in de duinen, waar ze broeden in de stekelige duindoorns. Het nest wordt laag in de struik of op de grond gemaakt van grassen, mossen en veertjes. De oudst bekende nachtegaal is 8 jaar geworden, maar de meesten worden niet ouder dan een paar jaar.
© Els Baars, Natuurverhalen.nl
Dit verhaal is een zeer vrije variatie op een verhaal wat ik ooit heb gehoord.