Heeft u zich wel eens afgevraagd waarom de mus zo’n onopvallende, kleine, grijze vogel is? En waarom het beestje alleen maar met gestrekte pootjes kan huppelen? Vroeger was de mus een geliefd, kleurrijk renvogeltje. Hoe dat zo veranderd is? Er zijn veel legendes over planten en dieren die een rol zouden hebben gespeeld bij de kruisiging van Jezus. Een daarvan gaat over de mus, luister:
Ooit waren mussen blije, mooie vogels die dicht bij de mensen leefden in de stad Jeruzalem. De kleurrijke, vrolijk kwetterende diertjes fleurden de buurten van de stad op.
Zo’n kleine 2000 jaar geleden stond het volk samengepakt langs de wegen van Jeruzalem. Jezus liep zwoegend, met het kruis op zijn schouders, de weg op naar zijn terechtstelling. De doornenkroon pijnigde zijn hoofd en het bloed liep over zijn gezicht. De roodborstjes en de boerenzwaluwen vlogen naar beneden. Ze trokken zoveel mogelijk doornen uit het bebloede hoofd om de pijn te verzachten. Als herinnering aan hun hulp hebben beiden nog steeds een roodbruine borst.
De gelovigen langs de kant van de weg zagen echter ontzet dat de mussen die doornen van straat pikten en terug zetten diep in de huid van Jezus! Verbijsterd waren ze toen die mussen daarna vrolijk tjilpend terugvlogen naar hun dakgoten en Jezus van bovenaf bespotten met hun gesnater. Waarom deden ze dat?
Na de dood van Jezus zijn de mussen voor hun wandaden streng gestraft. De prachtige kleuren werden hen afgenomen. Er restte slechts onopvallend grijs en bruin. De kwetterende liedjes werden beroofd van de mooie klanken en nu rest slechts nasaal getjilp. Het leuke geren werd onmogelijk gemaakt door stijve pootjes, waardoor het gehuppel er nu dom uitziet. De onderlinge gezellige vrolijkheid mochten ze houden. Maar de meeste mensen halen vandaag de dag hun neus op voor dat domme, grijze musje.
Vogelbescherming maakt zich ernstige zorgen om de mus. In de vorige eeuw kwam de mus massaal voor in alle dorpen en steden. Hun aantal is nu sterk afgenomen. Sommige deskundigen spreken van een afname van wel 50%. Er zijn verschillende oorzaken. Eén daarvan is de “vernetting” van de woonomgeving: tuinen en wegbermen worden netjes onderhouden: rommelhoekjes met onkruid en zaden verdwenen, heggen hebben plaatsgemaakt voor schuttingen, grasveldjes en weiden worden tot diep in de herfst gemaaid waardoor er weinig zaadvorming is voor voedsel in de winter; pannendaken worden ontoegankelijk voor nesten. U kunt de mus helpen door weer rommelhoekjes te maken, de vogels te voeren en speciale nestdakpannen te plaatsen.
Mussen zijn groepsdieren, als u een alleen opererend musje ziet dat dicht bij het struikgewas scharrelt, kijk dan goed, meestal is het een heggemus.
© Els Baars, Natuurverhalen.nl