Vlinders staan symbool voor vrijheid en fleurigheid. De atalanta is een donkerbruine vlinder met opvallende witte stippen op de vleugeltoppen en een ronde oranje kralenketting. Deze tere, kwetsbare bloemenliefhebber is van adel. Luister maar:
In langvervlogen tijden heerste over Atlantis een koning die slechts één dochter had, Atalanta genaamd. Ze vond het saai aan het hof waar alles volgens vaste protocollen verliep en er nooit eens iets vrolijks gebeurde. De lakeien praatten slechts op fluisterende toon en nooit klaterde er eens een lach door het paleis. En de donkere kleding die iedereen na de dood van de koningin verplicht moest dragen, maakte alles nog deprimerender. Prinses Atalanta had maar één mogelijkheid om aan deze treurig stemmende omgeving te ontsnappen: hardlopen in de uitgestrekte landerijen rond het paleis. En dat deed ze dan ook zo vaak ze kon. En terwijl ze dan voortsnelde over de paden en de groene bomen en fleurige bloemen aan zich voorbij zag flitsen, dacht ze aan haar moeder en hoe trots die zou zijn geweest dat ze vandaag weer sneller liep dan gisteren.
Toen Atalanta de huwbare leeftijd had bereikt ging de koning op zoek naar een geschikte man voor zijn dochter. Hij schreef een wedstrijd uit die aansloot bij de passie van zijn dochter: de prins die harder kon lopen dan Atalanta zou met haar mogen trouwen. Hij meende daarmee een aardige geste in de richting van zijn dochter te maken; hijzelf was immers – in tegenstelling tot de overleden koningin – nooit enthousiast geweest over de liefhebberij van Atalanta. Omdat de koning wel wist dat het maar weinigen zou lukken zijn rappe dochter voor te blijven, zou iedere uitdager een paar honderd meter voorsprong krijgen. Om te voorkomen dat een stoet van inhalige prinsen aan de paleisdeur zou komen aankloppen na zijn dood zou de gemaal van zijn dochter immers over Atlantis heersen bepaalde hij ook dat iedere uitdager die verloor zou worden onthoofd. Er waren toch nog heel wat overmoedige prinsen die letterlijk het hoofd verloren.
Op een dag maakte een prins uit een ver, overzees land zijn opwachting. Iedereen ten paleize vond hem meteen sympathiek. Ook de koning zelf. Het stemde hem zelfs een beetje droevig dat de prins, die bepaald geen atletisch postuur had, vermoedelijk de zoveelste verliezer zou zijn en zijn hoofd erbij in zou schieten. Maar de prins had een plan om zijn gebrek aan snelheid te compenseren met slimheid. Hij wist dat Atalanta dol was op kleurige steentjes. Ze hield er zelfs een hele verzameling op na.
Met zijn zakken vol steentjes verscheen de prins aan de start. Meteen na het startsein begon hij die achter zich te strooien. De prinses kon haar ogen niet van de kleurige stenen afhouden. Ze zag dat de prins niet echt hard liep, dacht tijd genoeg te hebben alle steentjes op te kunnen rapen, vergat de tijd en verloor. Ze moest dus trouwen met die slome loper. Maar toen ze naast haar toekomstige echtgenoot op het bordes van het paleis stond en diens voldane glimlach zag, werd ze kwaad op zichzelf, op de sluwe prins en op alle prinsen die hun hoofd hadden verloren. Wanhopig sloeg ze haar ogen ten hemel. “O moeder,” zei ze in zichzelf, “red me van deze slome prins. Ik wil helemaal niet met hem trouwen. En ik wil ook weg hier, weg uit dit sombere kasteel. Ik wil vrij zijn, de wijde wereld in, langs bomen en bloemen vliegen.”
En terwijl de koning van ontzetting zijn bokaal met wijn op het bordes in stukken liet vallen, de toekomstige echtgenoot vol afgrijzen zijn plan alsnog in duigen zag vallen en het voltallige paleispersoneel sprakeloos en met open mond naar omhoog staarde, steeg Atalanta op als een sierlijke vlinder, de donkere kleuren van haar kleding getooid met oranje en witte steentjes. Ze rende niet, ze vloog, zo vrij als een vlinder, en ze genoot van alle groene bomen en fleurige bloemen.
Atalanta’s zijn een van de meest voorkomende vlinders in Europa. Het zijn trekvlinders, die overwinteren in het warme zuiden van Europa. In West-Europa zien we ze vooral op warme zomerdagen. De vlinder die met uitgespreide vleugels niet meer dan zo’n 6 cm breed is, vliegt niet alleen in het voorjaar vanuit het Middellandse Zeegebied de vele honderden kilometers naar het noorden, ze doet dat ook nog op grote hoogte! In het najaar vliegen de atalanta’s terug naar het warme zuiden. Vlinders die in de winter niet naar het warme zuiden trekken, sterven. Ze leggen eitjes op de brandnetel (waardplant).
© Els Baars, Natuurverhalen.nl