Ook wel eens het web van de kruisspin in je gezicht gehad, toen je ’s morgens door de tuin naar je fiets liep? Deze spin weeft haar web in de nazomer en herfst boven paden. Kruisspinnen zijn dagelijks bezig met het maken en repareren van hun kwetsbare webben. Kruisspinnen zijn super wevers. En dat kwam lang geleden goed van pas. Lees deze christelijke legende:

Vanuit het web tussen twee struiken kon de spin zijn ogen niet geloven. Zij zag, bijna tweeduizend jaar geleden, de soldaten zonder mededogen dobbelen om het geweven kleed van de veroordeelde. In doodsstrijd hing deze aan het kruis. Het bloed liep van de doornenkroon over zijn gezicht. Hij werd belaagd door vele vliegen die zich te goed deden aan het geronnen bloed. Jezus had duidelijk last van het gekrioel van de insecten. De spin kreeg medelijden en kroop uit haar web, liep naar het kruis en omhoog naar het gezicht. Zorgvuldig weefde zij draad voor draad een web rond het hele hoofd. Zij spon de draden zo nauwgezet, dat het gezicht een grijze waas kreeg.

Toen de spin klaar was liep zij rustig naar beneden. De zon scheen toen zij over de grond terug liep naar haar eigen web. De spin draaide zich om en keek omhoog. Ze zag dat de vliegen zich boos maakten omdat ze door het web het bloed niet meer konden bereiken. Het leek of Jezus dankbaar naar haar glimlachte. Op dat moment viel de schaduw van het kruis precies op de rug van de spin. Het leek of er in haar oor gefluisterd werd: “Dank je wel, spin, voor je goede zorgen.”

Rustig en tevreden liep de spin terug naar haar web. Daar aangekomen zag zij dat het kruis op haar schild niet verdwenen was en zij realiseerde zich dat zij een web had geweven voor een bijzonder iemand.

Het dankbetoon van God voor het mededogen van de spin werd aan al haar nakomelingen doorgegeven. Zij hebben nog steeds een kruis op hun rug en daarom worden ze kruisspinnen genoemd.

Een kruisspin is een van de bekendste Europese spinnen omdat ze vaak haar web weeft over tuinpaden. De spin weeft haar web op de vliegwegen van de insecten tussen hogere planten. Tuinpaden zijn dus ideaal. Het web raakt makkelijk beschadigd door invliegende insecten, maar ook omdat de draden snel uitdrogen. De kleinere mannetjes wagen hun leven als ze een vrouwtje in het web proberen te bevruchten. Vaak worden ze als lekker hapje gezien. De uit eitjes geboren gele spinnetjes klimmen in de lente zo hoog mogelijk. Uit hun achterlijf komt een draad en ze laten zich door de wind zweven. Eenmaal geland beginnen ze snel met het weven van een klein web, die de meeste mensen niet zien. We zien in de nazomer en herfst vooral de grote webben van de tweejarige, volwassen vrouwelijke kruisspin, die veel groter is dan het mannetje. Kruisspinnen vangen in hun web vliegen, muggen, maar ook wespen, bijen en vlinders. De slachtoffers worden snel in pakketjes geweven, verlamd door een gifbeet en naar een hoekje gesleept, waar de spin de prooi in alle rust kan verorberen. Kruisspinnen op hun beurt vormen weer lekker hapjes voor vogels.